1、廷授 [tíng shòu]由朝廷任命。2、廷杖 [tíng zhàng]明代皇帝懲處官員的一種酷刑。杖責(zé)朝臣于殿階下,至有當(dāng)廷被杖死者。帝王在朝廷上杖責(zé)臣子。3、廷毀 [tíng huǐ]在朝廷上當(dāng)眾誹謗人。4、廷策 [tíng cè]謂會試中式者,天子親自策問于朝廷。5、廷掾 [tíng yuàn]縣令的屬吏。6、廷吏 [tíng lì]朝廷的官吏。7、廷爭 [tíng zhēng]在朝廷上向皇帝極力諫諍。8、廷孔 [tíng kǒng]即***。